korreenn

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-kadarn

korreenn /kɔˈreːɛn/ benel (furm vihanaat : korreennig, liester : korreennoù, korreoù)

  1. Louan
    • A ! En dro-mañ, mestr, e welan a zo droug ennoc'h ; n' hoc'h eus nemet reiñ din eta kant skoed hag ur sac'had liarded, evel ma oa lâret, hag a-raok mont kuit, e savin deoc'h c'hoazh ur gorreenn kroc'hen ruz adalek kil ho penn, bete seul ho treid. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 268.)
  2. (dre skeudenn-lavar) Bronduenn
    • <skouer.>

Gerioù heñvelster

Gerioù kevrennek

Troioù-lavar

Troidigezhioù