dlefen

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dle-, pennrann ar verb dleout, hag an dibenn-ger -fen

Furm verb

dlefen /ˈdlefːen/ /ˈɡlefːen/

  1. Furm ar verb dleout e kentañ gour unan an amzer c'hallus, en doare-divizout
« Ha pa ne vefe bet ho pried — Doue d'e bardono! — nemet va zad mager, va mamm e chomfec'h memestra, hag e tlefen kenderc'hel d'ho toujañ evel ma tle ur mab doujañ e vamm. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 24.)

Troidigezhioù