gant

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Da dostaat ouzh *kanta, "gant", e galianeg; ouzh gan e kembraeg.

Araogenn

Gour Furm
U1 ganin, ganen
U2 ganit, ganez
U3g gantañ
U3b ganti
L1 ganeomp, ganimp
L2 ganeoc'h
L3 ganto, gante
D ganeor

gant /ɡãn(t)/

  1. Araogenn a verk al lec'hiañ, ar gompagnunezh.
  2. Araogenn an tu-gouzañv, gant an anv-gwan-verb:
  3. Bezañ un dra gant unan bennak (den pe loen, perc'hennañ mareadek)
  4. Bezañ un den gant un dra bennak: troet gant un dra, oc'h ober war-dro un dra
  5. Araogenn a verk an abeg:
    Bezañ klañv gant an istr.
    Gouelañ gant ar glac'har, huchal gant ar boan, mervel gant an aon, gant ur c'hleñved bennak...
  6. mont gant unan bennak: bezañ laeret gantañ.
  7. memes tra gant unan bennak
  8. gant ma, gant a

Stummoù rannyezhel

Gerioù kevrennek

Krennlavarioù

Troidigezhioù

Gwelet ivez


Galleg

Etimologiezh

Eus ar frankeg want, memes ster dezhañ.

Anv-kadarn

gant /ɡɑ̃/ gourel, (liester gants)

  1. Maneg

Deveradoù