mervel

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Deveret eus « marv ».[1]

Verb

mervel /ˈmɛrvɛl/ verb gwan (anv-gwan-verb : marvet) (displegadur).

  1. Paouez a vevañ, dont da vezañ marv
  2. mervel gant udb, gant an anoued, ar glac'har, gant ar vezh, an naon, ar boan-spered, ar riv, ar sec'hed :
  3. gortoz un den da vervel
  4. lakaat da vervel
  5. mervel evel kelien, evel kelien gouez.

Gerioù heñvelster

Gerioù enepster

Gerioù kevrennek

Krennlavarioù

  • Mervel zo ret,
    Dimeziñ n'eo ket

Troidigezhioù

Daveoù

Roll an daveoù :

Anv-kadarn

mervel /ˈmɛrvɛl/

  1. Koulz ma varver.