gallus

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar gall- pennrann ar verb gallout hag al lostger -us.

Anv-gwan

gallus /ˈɡalː.ys/

Derez Furm
Derez-plaen gallus
Derez-uheloc'h gallusoc'h
Derez-uhelañ gallusañ
Derez-estlammiñ gallusat
  1. A c'hall bezañ, c'hoarvezout.
    • <skouer.>
  2. A c'hall bezañ graet, sevenet.
    • Kement a loustoni a reaz an dud fall ebars an ilizou, ken n'eo ket galluz skriva anezhe war ar paper, hep lakaat ar gwad da virvi gant ar vez. — (Erwan Berthou, Trouz ar Zunvez, La Résistance, 14 Du 1903, p. 1c.)

Gerioù heñvelster

Gerioù enepster

Deveradoù

Troidigezhioù