welont

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus gwelont gant ur c'hemmadur dre vlotaat (gw > w).

Furm verb

Kemmadur Furm
hep gwelont
dre vlotaat welont
dre c'hwezhañ digemm
dre galetaat kwelont
amreizh welont

welont /ˈɥeːlɔ̃ɲ(t)/

  1. Furm kemmet ar verb gwelet pe gwelout e trede gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
Ac'hano e welont n' ouzon dare pet parrez, ha n' ouzon pet tour koant, kollet o beg ganto en oabl glas. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 27.)