troje

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar tro-, pennrann ar verb treiñ, hag an dibenn-ger -je

Furm verb

troje /ˈtroːʒe/

1. Furm ar verb treiñ e trede gour unan an amzer dic'hallus, en doare-divizout
   • Mennet e oant o-div end-eeun da chom war evezh ar pellañ ma vijent gouest da ober, c'hoant ganto da c'houzout penaos e troje an traoù. — (Jakez Konan, Ur marc'hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, p. 49.)

Gerioù kevrennek

• adtroje
• distroje

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) (se) changerait ^(fr) , métamorphoserait ^(fr) , transformerait ^(fr) (en)
• galleg : (elle)/(il) conjuguerait ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) disposerait ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) se mettrait ^(fr) (à)
• galleg : (elle)/(il) (se) tournerait ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) traduirait ^(fr)