troc'he

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar troc'h-, pennrann ar verb troc'hañ, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

troc'he /ˈtroːɣe/

  1. Furm ar verb troc'hañ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
[...] : honnez a drohe memez tra 'vel eur gontell. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 44.)

Troidigezhioù