trinkañ
Neuz
Brezhoneg
Verb
trinkañ /ˈtrĩŋkã/ verb gwan (displegadur)
- Evañ goude stekiñ e werenn ouzh gwer tud all evit diskouez e vignoniezh pe evit hetiñ un dra bennak.
- Ur banne ne ray ket a zroug, rak pell 'zo e valean, hag ouzhpenn, ur blijadur eo trinkañ gant ur c'hamalad kozh eveldout. — (Klaoda ar Prad, An teir c'had ; Ar mevel laer, Ti-moulerezh Sant-Gwilherm, Sant-Brieg, 1908, p. 7.)