trinkañ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Amprestet digant ar galleg : trinquer, bet amprestet digant an alamaneg : trinken (« evañ »).

Verb

trinkañ /ˈtrĩŋkã/ verb gwan (displegadur)

  1. Evañ goude stekiñ e werenn ouzh gwer tud all evit diskouez e vignoniezh pe evit hetiñ un dra bennak.
    • Ur banne ne ray ket a zroug, rak pell 'zo e valean, hag ouzhpenn, ur blijadur eo trinkañ gant ur c'hamalad kozh eveldout. — (Klaoda ar Prad, An teir c'had ; Ar mevel laer, Ti-moulerezh Sant-Gwilherm, Sant-Brieg, 1908, p. 7.)

Troidigezhioù