toazenn

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus toaz hag -enn.

Anv-kadarn

toazenn /ˈtwɑːzɛn/ hollek benel (liester : toazennoù).

1. Aozadenn geginerezh tanav pe danavoc'h, graet gant bleud, liñvennoù ha traoù all, diouzh ar rekipe.
   • An doazenn a vezer pell o vasañ anezhi. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 208.)
2. Toaz d'ober krampouezh.
   • An doazenn. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 521.)

Gerioù heñvelster

• bas

Deveradoù

• toazennek
• toazenniñ

Troidigezhioù

• galleg : pâte ^(fr)