toaz

Brezhoneg

Etimologiezh

(1499) Toas er C'hatolikon^[1]. Kar d'ar gerioù toes e kembraeg, táis aet da toes en heniwerzhoneg, taos en iwerzhoneg, taois e skoseg, dezho ar memes ster, hag a zeufe eus ur ger keltiek *tais-to, a c'heller tostaat ouzh ar gerioù tès-to en henslaveg ha σταῖς en henc'hresianeg (« toaz »), ha stīr-ia e latin (« takenn dev »). Netra asur^[2].

Anv-kadarn

Toaz da fardañ tartez. (1)

toaz /ˈtwɑːs/ hollek gourel

1. (Keginerezh) Danvez aozet diwar bleud ha dour, pe laezh, a vez graet gantañ bara, tartez, pe kouignoù.
   • Terriñ an toaz, e gas din d'an ti-forn ha diwall na vefe panenn pe suilhet ar bara. — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 45.)
   • Ha goude p'ho po goret ar forn, lakaat an toaz e-barzh. — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 45.)
   • Bremañ a zo mekanikou dispar da verad an toaz. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 347.)
2. (Keginerezh) (A-wezhioù) Bas.
3. (dre fent) Kaoc'h ar vugale vihan:
   • Hemañ zo toaz en e vragoù.

Deveradoù

• toazadur
• toazañ
• toazeg
• toazek
• toazenn
• toazennek
• toazenniñ

Deveradoù

• toaz-bara
• toaz-bresk
• toaz-dent
• toaz-follennet
• toaz-frouezh
• toaz-merat
• toaz-peg

{{)}

Troioù-lavar

• lakaat an toaz e go

Troidigezhioù

• alamaneg : Teig ^(de)
• esperanteg : pasto ^(eo)
• galleg : pâte ^(fr)
• ido : pasto ^(io)
• saozneg : dough ^(en) (bara), pastry ^(en) (tartez), batter ^(en) (da fritañ)
• tchekeg : těsto ^(cs)

Daveoù

Roll an daveoù :

• ^[1] : Ar c'hCatholicon
• ^[2] : Lexique Étymologique des termes les plus usuels du Breton Moderne, p. 265.