to

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Testeniekaet en henvrezhoneg (to).
Eus ar ger keltiek *tog-o-, da geñveriañ gant ar ger latin toga (dilhad).
Da geñveriañ gant ar gerioù to e kembraeg, to e kerneveureg, tué en iwerzhoneg, tugha e skoseg.

Anv-kadarn

to /ˈto/ gourel

  1. Lodenn uhelañ diavaez an ti.
    • plouz-to, kolo-to, korz-to, maen-to,

Gerioù kevrennek

Krennalavarioù

  • Pa ri ti, to.
  • Kozh ti ma tisto.

Troidigezhioù


Daneg

Etimologiezh

Da dostaat ouzh ar ger two e saozneg.

Anv-kadarn

to

  1. (Niver :) Daou.


Kembraeg

Etimologiezh

Da dostaat ouzh ar ger to e brezhoneg.

Anv-kadarn

Toennoù teol.

to /ˈtoː/ gourel (liester : toeau)

  1. Toenn.
    • Ar ben to.
      War lein un doenn.

Deveradoù

Gerioù kevrennek


Saozneg

Etimologiezh

Araogenn

to

  1. Araogenn ha merk an anv-verb.
    • To be or not to be, that is the question. — (William Shakespeare, Hamlet)
      Bout pe chom hep bout, eno emañ an dalc'h.
  2. Da, araogenn a verk an tuadur.
    • I'm going to Brittany.
      Me zo 'vont da Vreizh.
  3. Da, araogenn a verk an amzer-da-zont tost :
    • I'm going to dance.
      Me zo 'vont da zañsal.