Mont d’an endalc’had

teufomp

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus deufomp gant ur c'hemmadur dre galetaat (d > t)

Furm verb

Kemmadur Furm
hep deufomp
dre vlotaat zeufomp
amreizh teufomp

teufomp /ˈtøfːɔ̃m(p)/

  1. Furm ar verb dont e kentañ gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ (e brezhoneg Treger)
— [...]. P'hon devo diskarget hon gwiniz en Montroulez, e teufomp d'ar gêr, evit tremen ar goueliou. Alo ! pôtred, eun tammig soukadenn !... — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 170.)
— Moarvat e teufomp d'ober un tamm tro disul, eme Daniel. — (Fañch Peru, Kañfarded Milin ar Wern, Skol Vreizh, 2008, p. 20.)