tennit

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar tenn-, pennrann ar verb tennañ, hag an dibenn-ger -it

Furm verb

Kemmadur Furm
hep tennit
dre vlotaat dennit
dre c'hwezhañ zennit
dre galetaat digemm
amreizh digemm

tennit /ˈtɛnːit/

  1. Furm ar verb tennañ en eil gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ
Skornañ a ra va izili. Ma n'am zennit ket ac'han emaon marv a-raok nemeur amañ. — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 51.)
O ! va mamm, emaon marv, ma n'am zennit raktal ac'han. — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 54.)
Ma 'm zennit ac'han, e roin va ger deoc'h, a galon vat. — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 55.)

Troidigezhioù