tec'han

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar tec'h-, pennrann ar verb tec'hel pe tec'hout, hag an dibenn-ger -an

Furm verb

tec'han /ˈteːɣãn/

  1. Furm ar verb tec'hel/tec'hout e kentañ gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ
[...], petra an diaoul am bije graet me gant ur marc'h, peogwir pa zichañs din tostaat ouzh ar seurt anevaled, e tec'han raktal kuit kerkent ha ma kluchont o divskouarn ? — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 146.)

Troidigezhioù