tarzho

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar tarzh-, pennrann ar verb tarzhañ, hag an dibenn-ger -o

Furm verb

tarzho /ˈtarzo/

  1. Furm ar verb tarzhañ e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
Rak, hervez youl an Aotrou Doue, e vo trec'het ar Marv gant ar Vuhez, pa darzho ar bed e tammoù, e-giz ma vez trec'het bemdeiz an teñvalder gant ar ruzell-veure. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 129.)

Troidigezhioù