tapot

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar tap-, pennrann ar verb tapout, hag an dibenn-ger -ot

Furm verb

tapot /ˈtapːɔt/

  1. Furm ar verb tapout en eil gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
Grit dillo pe e tapot ar wialenn. — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 44.)
Na chomit ket aze, petramant e tapot ar sifern. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 158.)

Stummoù all

Stummoù rannyezhel

Troidigezhioù