strilhe

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar strilh-, pennrann ar verb strilhañ, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

strilhe /ˈstriʎːe/

1. Furm ar verb strilhañ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
   • Job a starde gouzoug Lom hag a strilhe e benn dezhañ kement ha me c'helle. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 21.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) secouait ^(fr)