stourmis

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar stourm-, pennrann ar verb stourm, hag an dibenn-ger -is.

Furm verb

stourmis /ˈstur.mis/

1. Furm ar verb stourm e kentañ gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.
   • Ken don e oa sanket ar soñj-se em spered, ma chomis aheurtet em youl ha ma stourmis, gwashañ ma c'hellis ouzh e c'hoant hag hini va mamm ha va c'herent tost, bepred o reiñ din kuzulioù mat na selaouen ket. — (Daniel Defoe, lakaet e brezhoneg gant Yeun ar Gow, Abrobin, Al Liamm, 1964, p. 7.)

Troidigezhioù

• saozneg : (I) fought ^(en)