sanket
Brezhoneg
Etimologiezh
Furm verb
sanket /ˈsãŋket/
- Anv-gwan-verb ar verb sankañ
- He fenn a oa sanket don e-touez plu he bruched. — (Roparz Hemon, An tri boulomig kalon aour, Al Liamm, 1961, p. 9.)
- Ken don e oa sanket ar soñj-se em spered, ma chomis aheurtet em youl ha ma stourmis, gwashañ ma c'hellis, ouzh e c'hoant hag hini va mamm ha va c'herent tost, bepred o reiñ din kuzulioù mat na selaouen ket. — (Daniel Defoe, lakaet e brezhoneg gant Yeun ar Gow, Abrobin, Al Liamm, 1964, p. 7.)