steuñvenn

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

(1) steuñvenn hag (2) anneuenn

Etimologiezh

Dont a ra eus ar c'hrennvrezhoneg steuffenn, unanderenn ur strollder *steuff (a roas steuñv) a zeus eus stom « steuñvenn » en henvrezhoneg, amprestet digant stāmen e latin[1].
Da dostaat ouzh ystof e kembraeg ha steuv e kerneveureg.

Anv-kadarn

steuñvenn /ˈstœːvɛn/ benel (furm vihanaat : steuñvennig, liester : steuñvennoù)

  1. (Gwiaderezh) Hollad an neudennoù kenstrur stignet war ar stern-gwiader hag a zegemer neudennoù a-groaz gante
    • <skouer.>
  2. (dre skeudenn-lavar) Pezh a ya d'ober framm ur skrid
    • <skouer.>

Adstummoù

Gerioù enepster

Deveradoù

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù

1.
2.

Daveoù

Roll an daveoù :

  • [1] : Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Douarnanez, Le Chasse-Marée, 2003, p. 691.