sikouro

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar sikour-, pennrann ar verb sikour, hag an dibenn-ger -o.

Furm verb

sikouro /si.ˈkuː.ro/, /ʃi.ˈkuː.ro/

  1. Furm ar verb sikour e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.

Troidigezhioù