seniñ
Mont d’ar merdeerezh
Mont d’ar c’hlask
Brezhoneg
![]() |
Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ». |
Etimologiezh
- Savet diwar son.
- Meneget er C'hatolikon (sounaff).
- Da geñveriañ gant ar verboù swnio en kembraeg, seny en kerneveureg.
Verb
seniñ /ˈsẽːnĩ/ verb kreñv eeun (displegadur)
- Ober gant ur c'hloc'h
- Ober gant ur benveg-seniñ
- [...], hag en em lakaat a reas adarre da seniñ evel pa ne vije c'hoarvezet netra ebet gantañ. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 220.)
- Unnek vloaz am boa pa fellas din deskiñ seniñ ar viell. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 34.)