savit

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar sav-, pennrann ar verb sevel, hag an dibenn-ger -it

Furm verb

savit /ˈsɑːvit/

  1. Furm ar verb sevel en eil gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ
    • <skouer.>
  2. Furm ar verb sevel en eil gour lies an doare-gourc'hemenn
    • − Alan, savit ho prec'h pa zebrit ! eme e vamm d' ar paotr yaouank. — (Ronan Huon, AR GWENNILI-MOR, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 407.)

Troidigezhioù