rofomp

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ro-, pennrann ar verb reiñ, hag an dibenn-ger -fomp

Furm verb

rofomp /ˈrofːɔ̃m(p)/

1. Furm ar verb reiñ e kentañ gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ (e brezhoneg Treger)
   • "[...]. An disterañ ma rofomp da c'houzout, e tiflipo 'vel ur silienn eus a dre hon daouarn. [...]." — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 96.)
   • - Petra a rofomp d'an den-mañ, evit bezañ hiraet ha bravaet hon son ?" — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/4, Al Liamm, 1989, p. 18.)

Gerioù heñvelster

• roimp

Troidigezhioù

• galleg : (nous) donnerons ^(fr)