respontas

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar respont-, pennrann ar verb respont, hag an dibenn-ger -as

Furm verb

respontas /rɛsˈpɔ̃ntas/

1. Furm ar verb respont e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
   • − « Piv an desketañ en ti ? »
     − « Me, a respontas ar c'hi. » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 8.)
   • Yun ne respontas ket. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 32.)
   • − « Ya, gwir eo, Loeiza. Paour-kaezh kozh ! » a respontas ar mab-kaer. — (Jakez Konan, NOZ AR PELLGENT, Al Liamm niv. 65, Du-Kerzu 1957, p. 14.)
   • − Erru eo miz Gwengolo, a respontas ar vamm. — (Ronan Huon, AR GWENNILI-MOR, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 407.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle) répondit ^(fr) , (il) répondit ^(fr)