prene
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar pren-, pennrann ar verb prenañ, hag an dibenn-ger -e.
Furm verb
| Kemmadur | Furm |
| hep | prene |
| dre vlotaat | brene |
| dre c'hwezhañ | frene |
| dre galetaat | digemm |
| amreizh | digemm |
prene /ˈprẽː.ne/
- Furm ar verb prenañ e kentañ gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.
-
- [...], ha dalc'hmat e prene dezhi dilhad nevez ha braverioù, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 169.)
- E-kerz pardon Tredrez e prene toriou. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 524.)
- Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar stagell isurzhiañ pa, da skouer) :
- En eneb d'an du-kañv se, pa brene ur vaouez ar mouchouer bras gant pimpilhoù hir ha rodellet a dlee padout [...]. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 31.)