po

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « bo », eus ar verb bezañ

Furm verb

  1. Stumm eus ar verb bezañ war-lerc'h az hag ho (kemmadur dre galetaat), d'ober ar verb en devout, e-barzh
  2. gwelout ivez: peus, poa, poe, pez, peze, pezo, pefe, pije.


Esperanteg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Araogenn

po /pɔ/

  1. Dirak un niver : araogenn a dalvez da ziskouez e talv an niver evit pep hini ha n'eo ket d'an holl a-stroll : pep a.
    Ĉiun kanajlon komerciston mi imposte devigos, ke li liveru po tri pudoj da vakso. « Rediañ a rin pep hailhon marc'hadour da reiñ pep a dri foudad koar. » N.V. Gogol, La Revizoro, troet gant L. L. Zamenhof, arvest 1 diviz 5.
    Tie, mia sinjoro, mi fumadis cigaredojn po dudek-kvin rubloj por cento. « Eno, Aotroù, em eus butunet sigaretennoù pep a bemp roubl ar c'hant. » N.V. Gogol, La Revizoro, troet gant L. L. Zamenhof, arvest 4 diviz 5.

Deveradoù