paouezis

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar paouez-, pennrann ar verb paouez, hag an dibenn-ger -is

Furm verb

paouezis /pɔˈweːzis/

  1. Furm ar verb paouez e kentañ gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
Abretoc'h eget kustum e paouezis gant ma labour avat : [...]. — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 31.)

Troidigezhioù