paeo

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar pae-, pennrann ar verb paeañ pe paeiñ, hag an dibenn-ger -o

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	paeo
dre vlotaat	baeo
dre c'hwezhañ	faeo
dre galetaat	digemm
amreizh	digemm

paeo /ˈpɛːo/

1. Furm ar verb paeañ/paeiñ e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
   • — [...] ; klenk ar c'horf en un tu bennak, ha me az paeo mat. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 202.)
   • — Ma ! eme Jan-Lui, grit an interamant ha me ho paeo.” — (Marsel Klerg, Faltazi an amzerioù kent, Mouladurioù Hor Yezh, 1999, p. 24.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) paiera ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) réglera ^(fr)