mont mat

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet gant mont ha mat.

Verb

mont mat

1. mont mat gant un den
   • Mont mat a ra ganez , Yannig ? emezi. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 185.)
   • -Mont a ra mat an traoù ganeoc'h? -Mont a ra mat an traoù ganin, a-drugarez Doue.Jean Tricoire, Me a gomzo brezoneg. 1990. p 132
2. mont mat an traoù
   • "Mont a ra mat an traoù." — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 98.)
   • Neuze ez ae mat an traoù amañ. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 245.)
   • Herve. — Bezit dienkrez, aotrou Sane, mont a raio mat an traou, [...]. — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 4.)
   • An eil klasker. — Va zad ivez, aotrou, ne da ket kalz gwelloc'h an traou gantan ! — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 16.)
3. mont mat ar bed
   • [...], ha monet mad a-walc'h a rê ar bed gante, [...]. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 47.)

Gerioù enepster

• mont fall.