mil
Taolenn
Brezhoneg
 |
Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ». |
Etimologiezh
- (Anv-gwan niveriñ) hag (anv-kadarn 1) : Ur ger a orin latin.
- (Anv-kadarn 2) : Da geñveriañ gant ar c'herneveureg mil, ar c'hembraeg mîl, an heniwerzhoneg míl hag an iwerzhoneg míol, « loen, laouenn, balum », hag ar skoseg mial, « loen, laouenn ». Dont a rafent holl eus ur ger keltiek *mēlo- « chatal », ar memes hini hag an henc'hresianeg μῆλον « chatal bihan, dañvadez », gwelet ivez an henislandeg smale memes ster, ar saozneg small hag an alamaneg schmal « moan, treut ».[1]
Anv-gwan pegementiñ
mil /ˈmiːl/
- Dek gwech kant pe kant gwech dek.
- * Tud an eured a oa tomm d'o fri, hag a vage jolivari ar mil diaoul, met lavaret e vije bet ouzhpenn edont o fringal en ur gaoteriad voged. — (Youenn Drezen, Itron Varia Garmez, Skrid ha Skeudenn, 1941, Al Liamm, 1977, p. 25.)
- gounit, paeañ mil lur, mil skoed, mil euro;
- kaout mil aon
- lavarout mil gurun, mil gutez,
- leuskel mil mallozh,
- ober un dra mil gwech,
- ober mil micher
- ober mil ard fall: ober ardoù fall
- reiñ mil bennozh,
- mil mad
- gant ar c'hemmadur da-heul
- mil geuz
- mil c'hast
- mil doull
- bezañ mil bell
- kaout mil boan, mil blijadur
- ober mil vad, ober mil vicher
Troioù-lavar
- na vezañ marv mil den
- mont mil d'ober kant
- kas ur mil da bemp kant
- c'hoari mil ha kazh
- ober mil
- daonet e vo mil ma ereoù !
Divinadelloù
- Mil doull war un toull ? - Ur veskenn. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 331.)
Anv-kadarn 1
mil /ˈmiːl/ gourel (liester miloù)
- An niver 1000.
Deveradoù
Troioù-lavar
Anv-kadarn 2
mil /ˈmiːl/ gourel (liester miled)
- (Rouez) Loen.
Gerioù heñvelster
Deveradoù
Daveoù
Roll an daveoù :
