mezvier
Mont d’ar merdeerezh
Mont d’ar c’hlask
Brezhoneg
Etimologiezh
Anv-kadarn
mezvier /ˈmɛ(z)vjɛr/ gourel (liester : mezvierien)
- Den a vez mezv ingal.
- Ewid ober euz ur meoyer un diveoyer, e vez ret chanch d'ezha gourlanchen, lemel digan-t-ha eur c'hourlanchen goz ha lakaat d'heza eur c'hourlanchenn nevez, unan ha ne vezo ket bet re drempet c'hoaz gad ar gwin-ardant. — (Y., Louzou ouz ar vezventi, Ar Wirionez, 6 C'hwevrer 1884, p. 3b.)
- — Petra ? mezvier, gourlanchenn frank, lonk-e-zizun, dic'houilhez, debr-spered, torr-penn ? N'out ket eat c'hoaz d'ar bed all, amprevan ? Hag eur c'hristen a dlefe distaga korfajou evel-se ? — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 156.)
- Mezvier e oa Job, met e galon ne oa ket beuzet enni ar c'hoant da ober vad. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 23.)
Gerioù heñvelster