meizjont

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar meiz-, pennrann ar verb meizañ pe meizout, hag an dibenn-ger -jont

Furm verb

meizjont /ˈmɛjzʒɔ̃ɲ(t)/

  1. Furm ar verb meizañ/meizout e trede gour lies an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
Na mantret e voe an daou garedig, pa veizjont — re ziwezhat, siwazh ! — pegen difur e oant bet. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 117.)

Troidigezhioù