manfe

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar man-, pennrann ar verb menel, hag an dibenn-ger -fe

Furm verb

manfe /ˈmãnfe/

  1. Furm ar verb menel e trede gour unan an amzer c'hallus, en doare-divizout
EGISTES. — [...]. Diwall na vanfe an disterañ takenn wad na war al leur, na war ar voger. [...]. — (Jarl Priel, Nag a Wad, Al Liamm niv. 112, Gwengolo-Here 1965, p. 314.)

Troidigezhioù