lufrus

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn lufr hag al lostger -us

Anv-gwan

Derez Furm
Derez-plaen lufrus
Derez-uheloc'h lufrusoc'h
Derez-uhelañ lufrusañ
Derez-estlammiñ lufrusat

lufrus /ˈlyfrys/

  1. A lufr, a lugern
    • Ur mellad levr kloriet, lien ar golo, warni ur poltred livet eus ar Salver ; ennañ 766 pajenn, war baper lufrus, lenn a skeudennoù gant ar Breur Diego-Jozef hag all. — (An Oaled, niv. 35, 1931, p. 60.)
    • Ur pezhiad hini hir, ront ha lufrus. Doare he doa da vezañ skañv rak ne sanke ket kalz en dour. — (Goulc'han Kervella, Lara, Al Liamm, 1989, p. 203.)

Troidigezhioù