Mont d’an endalc’had

lufrañ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn lufr hag al lostger -añ.

Verb

lufrañ /ˈly.frã/ verb gwan/verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : lufret) (displegadur)

  1. Reiñ lufr d'un dra bennak evit e lakaat da skediñ muioc'h.
    • sklerijenn ar c'hastel gwer ha dir, o lufrañ a bep tu dindan an heol PIGO I. 1902
    • lufrañ un arrebeuri, ur re voutou An Here p.758
    • reiñ lufr d'un darvoud

Deveradoù

Troidigezhioù