loavañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Dont a ra deus ar bennrann geltiek *sleib-, risklañ.^[1]

Meneget e Geriadur Vallée.

Verb

loavañ /ˈlwɑːvã/ verb kreñv eeun, (displegadur)

1. hoalañ, klask plijout da ub.
   • Ne oa ket mui brav tre. E pelec'h edo ar cheorenn a ouie loavañ ar baotred gant he c'hoarzh skiltr ? — (Youenn Olier, Ar Fest-Noz, Al Liamm, 1960.)
2. goubrenañ, klask lakaat ub. d'ober un oberezh kontrol d'e wir zever.

Gerioù heñvelster

• filimiñ
• hoalañ
• lubaniñ

• breinañ
• laouriñ
• lorbiñ
• touelliñ

Troidigezhioù

galleg :

• charmer ^(fr)
• séduire ^(fr)

• corrompre ^(fr)
• flatter ^(fr)
• enjôler ^(fr)
• soudoyer ^(fr)

Deveradoù

• loaver
• loavus

Anv-kadarn

loavañ /ˈlwɑːvã/ gourel

1. Obererezh ma roer arc'hant pe ma prometer enorioù en un doare kuzh d'ub. a-benn e lakaat d'ober traoù zo kontrol d'e wir zever. ^[2]
   • Hent al loavañ, al laouriñ : klask an tu brav da ziskar ar baotred a-raok, dre bourchas dezho arc'hant pe enorioù. — (Marsel Klerg, Barr-Heol, n°28, p. 3.)

Troidigezhioù

• galleg : corruption ^(fr)

Daveoù

Roll an daveoù :

• ^[1] : Dictionnaire étymologique du breton
• ^[2] : Geriadur Brezhoneg An Here