leiaat

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

(2001) Diwar ar verb kembraek lleihau (https://cy.wiktionary.org/wiki/lleihau), savet diwar lleiaf, derez-uhelañ an anv-gwan llai (nebeut) (gwelout https://cy.wiktionary.org/wiki/llai).

Verb

leiaat /lɛ'jɑːt/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : leiaet) (displegadur)

  1. (Armerzh) Digreskiñ (ur c'hementad, un niver bennak)[1]

Gerioù enepster

Gerioù kar dre o ster

Notenn

Troidigezhioù