krogin

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar krog-, pennrann ar verb kregiñ, hag an dibenn-ger -in

Furm verb

krogin /ˈkroːɡĩn/

  1. Furm ar verb kregiñ e kentañ gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
Pa adlennin me al leor, e krogin da genta gand «Maro an Aotrou Maner». — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 4 ar rakskrid gant F. Falc'hun.)

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù