kredas

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar kred-, pennrann ar verb krediñ, hag an dibenn-ger -as

Furm verb

Kemmadur Furm
hep kredas
dre vlotaat gredas
dre c'hwezhañ c'hredas
dre galetaat digemm
amreizh digemm

kredas /ˈkreːdas/

  1. Furm ar verb krediñ e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
Da genta, e kredas e oa an heol ; [...]. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 23.)
Marteze e kredas e oa an holl dud-se oc'h ober goap anezhañ ? — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 26.)
Edo o vonet da zigeriñ tiretenn penn an daol da gemer al loaioù hag ar c'hontilli pa gredas dezhi klevout trouz adarre. — (Jakez Konan, NOZ AR PELLGENT, Al Liamm niv. 65, Du-Kerzu 1957, p. 11.)

Troidigezhioù