koustet
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar koust-, pennrann ar verb koustañ, hag an dibenn-ger -et.
Furm verb
koustet /ˈkustet/
- Anv-gwan-verb ar verb koustañ (gant ar verb-skoazell bezañ peurvuiañ).
- Ar pred a oa koustet pemp kant lur dre benn. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 406.)
- Hemañ a zo koustet din-me eun tamm mat a arhant. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 503.)
- Pegement e oa koustet deoc’h dont ha mont? — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 131.)
- Kant lur e oa koustet din divogediñ ma zi, — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 357.)
- Un dirañson e oa koustet din, — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 113.)
- Me a oa koustet d'am c'horf sevel ma bugale. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 275.)
- Gant ar verb-skoazell kaout:
- - Traoù ken mat ha ken marc'had-mat 'ta ! N' o deus ket koustet ul liard toull deoc'h nag ur bennozh Doue, [...]. — (Abeozen, Pirc'hirin Kala-Goañv, Al Liamm, eil emb. 1986, p. 25.)
- Doare-sujañ ar verb koustañ.