divogediñ
Neuz
Brezhoneg
Verb
divogediñ /divoˈɡeːdĩ/ verb gwan (displegadur)
- Leuskel moged.
- [...], ha trenioù all bihanoc'h, o c'hwitellat skiltrus hag o tivogediñ heugus, a gase eus an eil penn d'egile bernioù taouarc'h rous ha danvez tiez. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 12.)
- Gwashat bern chiminaloù a vez aze bemdez o tivogediñ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 42.)
divogediñ verb kreñv eeun
Deveradoù
Troidigezhioù
- galleg : émettre de la fumée (fr) , fumer (fr)
- galleg : désenfumer (fr)