kolljont

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar koll-, pennrann ar verb koll, hag an dibenn-ger -jont

Furm verb

kolljont /ˈkɔlʒɔ̃ɲ(t)/

1. Furm ar verb koll e trede gour lies an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ

• Gant ur c'hemmadur dre c'hwezhañ (war-lerc'h ar raganv-gour renet her)

Koll a rejont kement tra o doa, ha, pa n'o doe ken nemet o lestr aour, e c'hoarijont anezan ivez, hag her c'hollchont ouz mab ar pesketaer. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 52.)

Troidigezhioù

• galleg : (elles) perdirent ^(fr) , (ils) perdirent ^(fr)