koantaat

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-gwan koant hag al lostger kevrennek -aat (diwar -a hag -at).

Verb

koantaat /kwãnˈtɑːt/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : koantaet) (displegadur)
I. verb gwan

  1. Dont da vezañ koantoc'h
    • Koantaet oc'h c'hoazh, Itron. — (?, p. ?.)

II. verb kreñv eeun

  1. Lakaat (unan bennak/un dra bennak) da vezañ koantoc'h

Gwelet ivez

Troidigezhioù