klevimp

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar klev-, pennrann ar verb klevet pe klevout, hag an dibenn-ger -imp

Furm verb

klevimp /ˈkleːvĩm(p)/ /ˈklewːĩm(p)/

  1. Furm ar verb klevet/klevout e kentañ gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
— Lavarit d'eomp-ta neuze ma klevimp. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 104.)

Stummoù rannyezhel

Troidigezhioù