klenket
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar klenk-, pennrann ar verb klenkañ, hag an dibenn-ger -et.
Furm verb
klenket /ˈklẽŋket/
- Anv-gwan-verb ar verb klenkañ
- Klenket e voe gant kalz a boan ar varrikenn e-barz ar c'hao. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 37.)
- IVONA (o tont en-dro). — [...] !... 'Keit-se me 'c'h aozo koan, goude m'am bo klenket ar yer... [...]... — (Jarl Priel, Ar Vatez vihan, Sav niv. 29, Diskar-amzer 1944, p. 33.)
- Pelec'h ar bed e-neus klenket ma binvïou ? — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 34.)