kintus

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn kint hag al lostger -us.

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	kintus
Derez-uheloc'h	kintusoc'h
Derez-uhelañ	kintusañ
Derez-estlammiñ	kintusat

kintus /ˈkĩntys/

1. Zo diaes ober gantañ, imoret-fall.
   • Mat , eme an hini goz gant ur mousc'hoarzh kintus .... — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 261.)

Gerioù heñvelster

• tagnous

Deveradoù

• kintusaat
• kintuzat

Troidigezhioù

• galleg : acariâtre ^(fr) , hargneux ^(fr) , revêche ^(fr)

Adverb

kintus /ˈkĩntys/

1. En un doare tagnous:
   • − Fin ar vakañsoù, emezañ kintus. — (Ronan Huon, AR GWENNILI-MOR, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 410.)
   • Respont a ran kintus d'ar macho a zo war ar memes pondalez ganin. — (Yann Gerven, Brestiz o vreskenn, Al Liamm, 1986, p. 68.)

• galleg : de manière acariâtre ^(fr) , de manière hargneuse ^(fr)