ken kaer
Mont d’ar merdeerezh
Mont d’ar c’hlask
Brezhoneg
Etimologiezh
Furm anv-gwan
ken kaer
- derez-kevatal an anv-gwan kaer; ker kaer.
- Ken kaer oa ar feunteun evel an olifant. — (Fañch an Uhel, Soniou Breiz-Izel 1, Pariz, 1890, 1971, p. 234.)
- Hemañ a spontas, o welet un aotrou gwisket ken kaer oc'h antren en e lochennig paour. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 159.)
- dirak un islavarenn:
- Ar palez-mañ a oa ken kaer ha ken uhel ha ken kreñv ar mogeroù, ma chomjont da sellet outañ, ha ne ouient petra da ober. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 115.)
- — « [...], ur wezenn a zo war he fenn un togad avaloù melen-aour ken kaer ha ken mat ha ma 'z int uhel diouzh an douar ; an holl ne dint ket evit tizhout anezho. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 9.)
- en droienn ken kaer all